Το άγχος είναι μια ύπουλη κατάσταση που ταλαιπωρεί πολλούς συνανθρώπους μας. Είναι μια αγωνία υπόκωφη και εξαντλητική που καταλαμβάνει το υποκείμενο χωρίς αντικειμενική αιτία.
Όταν εξαπολύεται το άγχος το υποκείμενο κυριεύεται από ταραχή, σύγχυση, αίσθημα αδυναμίας και ανασφάλειας.
Η αγωνία του άγχους δεν είναι φανταστική, μια και στηρίζεται πάνω σ ένα εσωτερικό ασυνείδητο φόβο. Στην ψυχανάλυση ξέρουμε ότι μια εσωτερική ψυχική σύγκρουση προκαλεί αγωνία. Το άτομο μπορεί να διαπιστώνει την αγωνία του, μα είναι ανίκανο να εξηγήσει τα κίνητρα της γιατί τα αίτια είναι ασυνείδητα.
Πρέπει να σημειώσουμε πως το άγχος δεν έχει καμία σχέση με την ευφυΐα ή με τη θέληση του υποκειμένου και κατ επέκταση η εκλογίκευση του αγχόληπτου όπως προσπαθούν κάποιες θεραπευτικές μέθοδοι, είναι περιττή. Πρέπει να αναζητήσουμε τις βαθιές αιτίες και αυτό είναι αυτονόητο. Όμως και εδώ, σήμερα, οι έμποροι των φαντασιώσεων και των μικρών συμβουλών… κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Η ψυχανάλυση δεν πρόκειται να δώσει κάποια μικρή συμβουλή για να καταπολεμηθεί το άγχος, γιατί πρέπει να επαναλάβουμε ακόμη μία φορά ότι η αγωνία είναι τοποθετημένη στο βάθος του ψυχισμού και ποτέ στην επιφάνεια. Γι αυτό το λόγο, άλλωστε, η ψυχανάλυση είναι η ιδανική θεραπεία γι αυτό.
